Obliczanie powierzchni lokalu użytkowego

Jak wskazałem w ostatnim wpisie, przy obliczaniu powierzchni lokalu użytkowego można stosować zarówno zasady określone w normie PN-​70/​B‑02365, jak i PN-​ISO 9836 – 1997. Strony umowy najmu lokalu użytkowego powinny zatem oznaczyć Polską Normę według zasad, której pomiar został lub ma być przeprowadzony. Żeby pokazać jak istotne może mieć to znaczenie przedstawię dzisiaj różnice pomiędzy zasadami pomiaru wynikającymi z powyższych norm.

sketching of modern building construction and plan documentPrzy zastosowaniu normy PN-​70/​B‑02365 powierzchnię lokalu użytkowego liczy się w stanie surowym, zaś według normy PN-​ISO 9836 – 1997 w stanie całkowicie wykończonym. Ponadto zasadnicze różnice pojawiają się, gdy lokal składa się z niejednolitych powierzchni, co prezentuje poniższa tabela.

Rodzaje powierzchniPN-​70/​B‑02365 PN-​ISO 9836 – 1997 
Powierzchnia o wysokości przekraczającej poziom danej kondygnacji:nie wyodrębnia się osobnej części.wyodrębnia się i oddzielnie liczy się część powierzchni ponad poziomem danej kondygnacji.
Powierzchnia ze skośnym sufitem:pomiaru dokonuje się metr nad podłogą; wysokości powyżej 2,20 m liczy się w 100%; wysokości od 1,40 m do 2.20 m liczy się w 50 %; wysokości poniżej 1,40 m nie liczy się. pomiaru dokonuje się na poziomie podłogi; powierzchnia liczona jest w całości niezależnie od wysokości.
Powierzchnia zewnętrzna nie zamknięta ze wszystkich stron i dostępna z danego pomieszczenia (balkony, tarasy, loggie):nie jest wliczana do powierzchni danego pomieszczenia.jest wliczana do powierzchni danego pomieszczenia.
Powierzchnia wnęk w ścianach:wnęki o powierzchni powyżej 0,1 mkw są wliczane do powierzchnie pomieszczenia .wnęki nie wlicza się do powierzchni.

Jak widać, gdy w skład lokalu użytkowego wchodzą powierzchnie o niejednakowej wysokości lub powierzchnie zewnętrzne, wyniki jego obmiaru będą zasadniczo różne w zależności od przyjętej normy. Dlatego w przypadku, gdy najem ma dotyczyć lokalu o niejednolitej powierzchni tak istotnym jest, aby strony w umowie dokładnie oznaczyły zasady obliczania jego powierzchni. Najlepszym zaś byłoby przeprowadzenie przez strony wspólnego obmiaru w oparciu o oznaczoną w umowie Polską Normę. Takie rozwiązanie pozwoli uniknąć w przyszłości sporów dotyczących powierzchni najętego lokalu użytkowego.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.